Thakek - Sepon - Atsaphangthong - Phin - Denesavan

Gisteren 9-3 een extra dagje in Thakek gebleven om het stadje wat te verkennen ook moest de was gedaan worden. De was 's morgens afgeven aan de mevrouw van het hotel en dan is het 's middags weer schoon en droog. Thakek is een stadje aan de Mekong rivier. Ze hebben een mooie boulevard langs de rivoer gemaakt waar vele eetstalletjes staan en enkele hotels. Tijdens een rondje lopen op zaterdagavond kwamen wij voorbij een mooi hotel - restaurant waar wij hebben gegeten. Na een dag of vier noodlesoep en soms gebakken rijst smaakt een goede en niet te kleine maaltijd uitstekend. Ook op zondag hebben wij daar gegeten en wederom voortreffeljk. Thakek is gesticht door de Fransen in de tijd dat Laos nog een kolonie van Frankrijk was. Het is te zien aan sommige nog oude gebouwen, wel of niet gerestaureerd. Ook de straatnamen zijn in het Frans en je kon er in de ochtend baquettes en stokbrood, belegd of onbelegd, kopen.


Vandaag 10-3 het laatste stuk, 108 kilometer van wegnr. 13 gefietst en de totaalstand is 1418 kilometer. Wederom weer rubberplantages onderweg en uiteraard de loslopende koeien die niet altijd voor een auto willen wijken ondanks het claxoneren van de automobilist. Suikerriet ontbrak ook niet en ook daarvan enkele veldjes gezien evemals een grote fabriek waar ze suikerrietstengels verwerken. Bij een benzinestation onze banden weer op spanning gebracht, het was de eerste die wij in Laos tegen zijn gekomen met een luchtpomp. Wij moesten hem zelf wel aanzetten, maar hij werkte. Volgens de borden zou er ook een eetgelegenheid zijn maar die was nog niet klaar dus daarna maar even naar de winkel geweest die wel klaar was en voor Loatiaanse begrippen groot en waar ze veel in voorraad hadden. Met koel water in de bidons begonnen aan de laatste 25 kilometer naar Sepon waar wij een hotel zagen net voor het dorp en daar een kamer gehuurd. Sommige hotelnamen zijn makkelijk te onthouden maar deze valt tegen. De naam? Lattathanaphonephassuk hotel, hou het maar op dat hotel met die lange naam. Morgen gaan wij links af richting het Oosten om daar via wegnr. 9E naar Vietnam te gaan.

Dinsdag 11 - 3 een ritje met een klein ommetje gemaakt naar Atsaphangthong, ook wel Donghene genoemd, van 51 kilometer en nu totaal 1469 kilometer gefietst. Bewust voor een korte rit gekozen omdat wij nergens konden vinden of er in het volgende dorp een hotel of guesthouse is. Het eerst volgende dorp is 30 km. verder en als er daar geen overnachtingsmogelijkheid is, is de eerste plaats waar wij wel zeker zijn dat er een hotel is weer een 60 km. verder. Zoals al eerder gemeld zijn wij na ca. 480 kilometer van Vientiane links af geslagen richting Vietnamese grens. Het eerste stukje weg was zeer goed, mooi asfalt en erg rustig. De verdere weg bleef het wel rustig maar nadat het mooie asfalt gebeurd was waren er wegwerkzaamheden en dat is net als in Thailand vele kilometers lang zonder asfalt een veel stof omdat het verkeer gewoon door gaat. Verschil met Thailand is wel dat men hier water over de opgebroken weg nevelt waardoor het niet zo'n waterballet wordt als meestal in Tailand waar men probeert zo snel mogelijk de tankwagen weer leeg te krijgen wat een lekkere gladde ondergrond veroorzaakt en veel gespetter. In het dorp zelf was de weg weer geasfalteert en na het dorp nog een stukje van een twee kilometer niet. Het guesthouse waar wij nu verblijven is een 3 kilometer buiten het dorp en vanaf hier fietsen wij morgen weer verder richting Phin.

Woensdag 12-3 Atsaphangthong - Phin 95 kilometer en totaal 1564 kilometer gefietst.
De weg die we vandaag fietsten was over het algemeen vlak te noemen. De eerste 35 kilometer was het ook nieuw asfalt om daarna weer ettelijke kilometers over een weg te rijden waar ze de asfaltlaag vanaf hebben gehaald. Het volgende stuk weer goed asfalt om de laatste 10 kilometer weer over een stuk weg te rojden waar ze het asfalt vanaf hebben gehaald om opnieuw te asfalteren. In Phin aangekomen direct een guesthouse gezien en daar een kamer gehuurd. Om eerlijk te zijn nadden wij gedacht om weer opnieuw in de bewoonde wereld te komen maar helaas geen internet in deze buurten, zelfs heen wifi voor je telefoon. Onderweg veel houtskool branderijen gezien en veel zakken gestapeld met houtskool wat klaar was voor gebruik. Verder vandaag enkele bananen plantages langs de wegkant. Op een gegeven moment aan de linkerkant van de weg moie groene rijstvelden en aan de rechterkant van de weg een dorre boel. Ze hebben hier geen irrigatiesysteem, wat ze in Thailand wel hebben, en geen water betekent hier geen gewas op het land.

13 - 3 Phin - Denesavan
De rit van vandaag was 84 kilometer en brengt de totaalstand op 1648 kilometer.
Vandaag de laatste echte rit in Laos gemaakt. Vanuit Phin wederom de 9E richting grens gevolgd. Naarmate wij dichter bij het eindpunt van vandaag kwamen er meer heuvels maar wel met een goed geasfalteerde weg. Onderweg waren nu redelijk veel bananenplantages en rubberbomen staan er ook. Kuddes koeien, geiten en waterbuffels die de weg overstaken en een auto kan wel claxoneren maar de koeien en waterbuffels trekken zich daar bitter weinig van aan met als gevolg dat de automobilist de keus heeft het beest te raken of te stoppen tot de kudde is overgestoken. Ook vandaag werden wij van alle kanten een sabaidee of hello toegewenst door de vele kleine kinderen. Aangekomen in Denesavan kijken naar een hotel of guesthouse. Aan het eind van het dorp eentje gevonden die van de weg af ligt en waar wij onze fietsen fatsoenlijk kunnen parkeren. In de namiddag geprobeerd ergens te eten in het dorp maar zoals wij wel eerder hebben mee gemaakt is er gewoon geen restaurant open op avond in dez kleine dorpjes. Dan maar naar een winkeltje om wat eten voor de avond te kopen. Wij hadden 's middags al een goede maaltjd genuttigd in een dorp een 25 kilometer terug.TIjdens lunchtijd is het geen probleem om iets te vinden. En opnieuw geen internet aanwezig hier, misschien morgen in Vietnam.